Άλφα του Κενταύρου

Τα φρύδια στο ύψος τους στη σωστή θέση Το πρόσωπο ηλιοκαμμένο Σκαμμένο απ' τις παραισθήσεις του έρωτα Και μεταμορφωμένο από τα ρίγη των οργασμών Τούτες οι λάγνες αυλακιές Ω Νέα Ζηλανδία με τον ζεστό νότιο άνεμο Ω τέλεια αρμονία σαρκός και πνεύματος Κρυμμένη πίσω απ΄της αμαζόνας τα στήθη τα σφιχτά Τεντώνει η αγκαλιά Τα χέρια ανοιχτά Σύγκορμος φαλλικό τρεμούλιασμα Μπρος στο θάνατο του Το καλοκαίρι έρχεται τσιρίζοντας το αίμα Πνίγει τη νιότη μες τις ξερές σταγόνες του Δίχως δισταγμό Αδίσταχτα Στο άλλο πλάι κάθεται το άλλο κορίτσι Δεν θυμίζει τίποτα Άγνοια Πως σε λένε της είπα Δεν θυμίζει τίποτα Σαϊτιά τόσο γρήγορη Σπρώχνοντας χώθηκα στο ρούχο της Ανάμεσα σε δυο φάσεις ακινησίας Πήρα ένα καθρέφτη και κοιτάχτηκα Σ΄ένα καθρέφτη ποίηση Τον χαμένο θησαυρό των ονείρων μου Τις μυστικές δρασκελιές που βρήκα σα ξύπνησα Πυρκαγιές πάνω στο χέρι μου Το σκέλεθρο των φαντασιώσεων που αναπνέει Λαίλαπες στο Άλφα του Κενταύρου Λείπει Τουτ τουτ τουτ τουτ