Γειά σου Φτερoύλι πουλάκι αποδημητικό

Μόλις γυρίσαμε από τις μέλισσούλες μας στην Εύβοια Διανυκτερεύσαμε στον Όσιο Δαυίδ που εόρταζε Ωστόσο κοιμηθήκαμε στο αμάξι οπότε φαντάζεσαι η νύχτα ήταν σχεδόν καλοκαιρινή Φέραμε και κάμποσο μέλι Χόρτασε το μάτι μας πράσινο και η καρδιά μας θεό και το σώμα θυσία Της μικρής Ιριδας Sobreluz της άνοιξε η όρεξη με όλα αυτά και έχει συνδέσει τα εικοσιτέσσερα γελαστά χείλη της με το μαστό της Τροφού της Η οποία καθισμένη σε μια κυλιόμενη σκάλα απολαμβάνει τις λιτές γραμμές της ζωής στο living room αφού μετακόμισα όλα τα καλλιτεχνικά μου συμπράγαλα ,αυτά με τις οργανικές καμπύλες και τα αραβουργήματα στους μανδύες, στο κάτω μέρος του σπιτιού το εν λόγω υπόγειο και μεταμόρφωσα τον τρυφερό κόσμο των παιδικών ονείρων μου σε ατελιέ underground Ωστόσο προκύπτουν δύο προβλήματα απ΄ αυτό Πρώτον τώρα χρειαζόμαστε ένα κατσαβίδι για να βάλουμε τις νέες μπαταρίες στο μουσικό παιχνίδι της Ίριδας Τσοτσομπρόκο και τα εργαλεία είναι κάτω και επειδή κανείς δεν πρόκειται να κουνηθεί μακρύτερα από την νυχτερινή εμβέλεια μας Αναγκαστικά ένα μαχαίρι θα χρειαστεί να κάνει και δεύτερη δουλειά αυτές τις απλοποιημένες στιγμές που τα χρυσόψαρα κατευθύνονται αντίθετα για να ξανασυναντηθούν δέκα δευερόλεπτα αργότερα μέσα στο ίδιο ενυδρείο Και το αποτέλεσμα το ίδιο ο Μπάχ χλωμιασμένος έτοιμος να γίνει ανθοίαμα Και το αποτέλεσμα το ίδιο, να μια μεγάλη αλήθεια που με άγγιξε τώρα Γι' άλλους λίγο καλύτερα γι 'άλλους λίγο χειρότερα Καμμιά φορά το κλάμα όταν έρχεται από την γη στην αρχή ακούγεται σαν μακρινό γουργουρητό και η μόνη λύση φυσικά είναι η ρύθμιση της υγρασίας Η Ψυχή της όμως δεν κλαίει αλλά γελάει γιατί είναι αγνή ενώ αργότερα όταν η περήφανη Ψυχή ταπεινώνεται δεν κλαίει αλλά αυτοκαταστρέφεται σιωπηλά Κι όλα αυτά είμαι απόλυτα πεπεισμένος έχουν να κάνουν με την αρχαία ελληνική Ψυχή που είναι μέσα μας αθέλητα κρυμμένη και σε πολύ καλή θέση θα έλεγα για να μεταφέρει το θυμό του Αχιλλέα αλλά και τη σύλληψη του ως γεγονός από τον Όμηρο Το δεύτερο πρόβλημα το σκίασε το πρώτο με την πληθωρικότητα του 'η μήπως φταίει η αποδιοργανωμένη μνήμη Κατά τ' άλλα αυτές οι μέρες κύλησαν σαν γρήγορο τανγκό σε εργοτάξιο καταναγκαστικών έργων Το αγαπημένο μου φετίχ να ψήνομαι στον πυρετό και να φτιάχνω ραμποτέ ψευδοροφή εννοείται πάνω σε σκάλα σε κουζίνα που μοιράζονται δυο αδερφές ζωντοχήρες ή άλλοτε πάλι ν 'ασπρίζω σαν άλλος Ηρακλής μες τον γυμνό καιρό το φράχτη του σπιτιού μας Την ίδια στιγμή πάνω στα αεικίνητα βουνά οι σταυροφορίες του Calluna Vulgaris αφού προσπέλασαν με την πένθιμη τελειότητα της αγάπης τους τα δύο τρίτα του Σεπτέμβρη και όλου του Οκτώβρη έδωσαν τη θέση τους στην υπομονετική και στοργική τρυφερότητα -τα λευκά άνθη της κουμαριάς

Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια της ολονυκτίας καθόλου δεν ηρέμησα Ήθελα τόσο να μείνω για γίλο μες το κουβέλι να τις ακούσω να μου πουν τις απόψεις τους και τα προβλήματα τους να κουβεντιάσουμε για τη διαχείμαση μα η νύχτα κομψή και πελώρια με πόθησε περισσότερο απομάκρυνε την ασκητική κουβέρτα μου και έστρωσε για την πάρτη μας τα αστέρια

Δεν μπορούσα να αντισταθώ Έτσι γίνεται πάντα Κι αυτές κι εγώ Η Ροή από πάνω μας να καθορίζει Μα είναι ωραία τέτοιες ώρες που κοντοστέκομαστε να πάρουμε δυο ανάσσες να ξεδιπλώνονται μπροστά μας και να στοιβάζονται όπως τα τσαμπιά με αυτά τα φθινωπορινά άνθη, όπως τ’ αστέρια τα τόσα μικρά χαμόγελα και όλες οι αγωνίες και οι κόποι που κάνουμε όλα τα πλάσματα καθημερινά για να καταφέρουμε να τα στερεώσουμε Μ’ αυτό που μένει σε τόση γαλήνη –ακόμη κι αν είναι ίχνη- είναι τα χαμόγελα έτσι δεν είναι

Φιλιά