Ορισμοί

Τα πεύκα είναι άνθρωποι Οι άνθρωποι είναι άμμος Το παρίσι είναι το νησί που το σκάνε οι νύφες κι μάγισσες λίγο πριν τις κάψουν Τα χέρια μου είναι η φωνή πνευμάτων μυθικών προσώπων Οι τσιγγάνοι είναι εδώ Οι τσιγγάνοι είναι παντού Οι κριτικοί κι οι πιάτσες είναι ότι συχαίνομαι περισσότερο Κι είμαι αρκετά καλά να μην είμαι ότι σιχαίνομαι Οι γλυκοπατάτες ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα Η τρέλα είναι ο μήνας του μέλιτος του σαλτιμπάγκου Η φιλοσοφία είναι δικτατορία που αρνούμαι Οι άγκυρες είναι ορισμοί όπως οι παραπάνω Η τέχνη είναι το φαινόμενο της λύτρωσης Όμως τα φαινόμενα απατούν Το παρελθόν είναι ένα κουτί με υπέροχες αμαρτίες που ‘χαν τραγικό τέλος Το τώρα είναι δίκοπο μαχαίρι Το αύριο είναι η άλλη όψη του τώρα Εγώ ; άσε με εμένα πολύ αέρα πήραμε Και τα ναρκωτικά που παίρνω ; Τα φτιάχνω μόνος μου σαν γνήσιος φυσιοδίφης και δεν ξέρει ποτέ κανείς τίποτα Εσύ ; εσύ είσαι το άγνωστο Η διπλή μετενσάρκωση του αγγελικού μου αγγίγματος Να γεννηθώ ή να πεθάνω Να γεννηθώ ή να πεθάνω Αν γεννηθώ τα πεύκα είναι άνθρωποι Αν πεθάνω οι τσιγγάνοι είναι παντού Χριστέ μου Κρίσνα Ολύμπιοι Αντιγόνη Όλοι εσείς Όλοι εσείς τι ; τι ; Tέτοια αντίληψη Οι τσιγγάνοι είναι παντού Τα πεύκα είναι άνθρωποι