Πεδία και Δυνάμεις

Έχει περάσει καιρός από τότε που είδαμε θεούς στεφανωμένους σε κεφάλια ανθρώπων Έτσι όλη αυτή η απρόσμενη ερωτική υπερδιέργερση θα ΄ναι κρίμα να χαθεί ασάλευτη στο βουβό πλάσμα του διαστήματος Έστω του διαστήματος αυτού που ανήκει στο σύμπαν των ευχών Θέλουμε να ξαναγυρίσουμε στη μήτρα σου Μαρία Να γίνεις πάλι τροφός μας κι εμείς η μοναδική ιέρεια της θάλασσας σου

Από κει όπως παλιά θα διακρίνουμε όλους τους εξωγήινους του διαστήματος να μαστουροησυχάζουν στις παραλίες των πλανήτών τους κάθε φορά που ησυχάζουμε εμείς Και θα κοκορευόμαστε πως είμαστε γήινοι - έτσι σαν αξιωμα ή τίτλος - και ότι  στέκουμε ατρόμητοι μπροστά στη διαστολή του κενού Τα ουράνια ξαδερφάκια θα γελάνε ευχαριστημένα απ΄την αλλοκοτιά της ιστορίας στην οποία συμμετάσχουμε Εμείς καβαλάρηδες της φωνής του κόκκορα Και αυτοί ωριμασμένοι πρόωρα με προΐόντα ευεξίας 

Έπειτα το κοριτσάκι με το γαλάζιο πρόσωπο τόσο χαριτωμένο τόσο αστείο θα πασχίζει να ενώσει το φως των χωρισμένων κόσμων ακόμη κι άθελα του Η δυναστεία της μέρας θα τινάζει απ΄την κόμη της τα νυχτοκεντημένα όνειρα της ομφαλικής ζωής

 Ο Ιούνιος μας έγδυσε Ο Ιούλιος μας γάμησε Κι ο Αύγουστος δεν ήρθε ποτέ Γεννηθήκαμε από νερό και χώμα Καταραμένη ράτσα των γαμοχριστιανών Και πεθαίνουμε ένα κράμα ομφαλικών εμπειριών Νικητές όμως ενός σταυρού που δεν ήταν ποτέ δικός μας 

Θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει και κανονικά Δίχως δισταγμούς και δίχως καμμία αντίδραση απέναντι στη δικτατορία του DJ Όμως πόσο συχνά το ανώμαλο γίνεται νόρμα Πόσο συχνά η φύση γίνεται καταστροφική απέναντι στον ίδιο τον εαυτό της Πόσο συχνά οι εξωγήινοι στις παραισθήσεις τους βλέπουν Έλληνες